Dünyayı kurtarmak isteyen kadın

Bugün google gezintilerim sırasında tesadüfen bulduğum bir sitede bir yazı okudum "Dünyayı kurtarmak isteyen kadın ile Göhramon’un sohbetleri" evrim kuramının onyıllardır dünyada ve Türkiye’de çeşitli beyin yıkama yöntemleri ile “çürütüldüğüne” halkın inandırılmaya çalışılmasından (ve dahi bunun ciddi bir başarıya ulaşmakta olmasından) sıkılmış, kendi üzerine düşeni yapmak için gönüllü olarak bir araya gelmiş bir grup bilimsel araştırmacıdan, dükik ve göhramon'ın yazışamlarını anlatıyor.
"Mississippi kenarında çimlerde güneşlenip güzel bir roman okuyarak geçirmek yerine, odasına kapanıp sırtını kamburlatarak çeviri yapmakla geçiren" Dünyayı kurtarmak isteyen kadın dükik'e teşekkür ederim.

"Akıntıya karşı kürek çekmek ise bu, neden kürek çekmeye devam etmektedir? Neden uğraşmaktadır?"

diye soruyor ve cevaplıyor dükik
"... Bu diyarlarda daha radikal değişimler olursa da şaşırmayacağım (sanırım üzüleceğim sadece). Yani artık çok geç de olabilir. Ama bunun bir önemi yok. Düşündüm de, bu iş benim için biraz şöyle bir şey: mesela bir savaşın ortasında olsaydım, etrafa bombalar düşüyor herkes canını kurtarmak için koşuşup duruyor olsaydı, yıkılan bir duvarın altına sıkışmış birini görseydim, bacağı sıkışmış kurtaramıyor olsaydı, büyük ihtimalle ölecek olsaydı, durup yine de onu oradan çıkarmaya çalışırdım. Öyle sırtımı dönüp gidemezdim. Zaten az sonra ölecek birini kurtarmaya çalışmayı hiçbir zaman boşa harcanmış bir çaba olarak görmezdim."

Bir savaşın ortasında zaten az sonra ölecek birini kurtarmaya çabalayan ve bu çabayı boşa harcanmış zaman olarak görmeyen belki yanlız masal kahramanlarıydı. Belki masal kahramanları şu ya da bu şekilde unutuldu
hayır, dükik'in çabası boşa değildi. Olmamalı Bana ulaştı, bekli bu blogu okuyan başka insanlara da köprü kuracak bu nedenle yazıyorum.
dükik'e sevgilerimle